Jeżeli myślimy o „nauczaniu” dwulatków, wydaje mi się, że taka, jak moja tegoroczna sytuacja jest jedyną słuszną ;). Zajęcia w przedszkolu, gdzie obecnie pracuję, odbywają się 5 razy w tygodniu i dzięki temu mogą trwać krócej. Czas zajęć przystosowany jest do wieku dzieci, i tak 2-latki na angielskim spędzają maksymalnie 15 minut dziennie. W wypadku małych dzieci jest to niezwykle ważne, by uczyły się siadania w kółeczku, spędzania czasu na zorganizowanych zajęciach, poczucia rytmu (zajęcia o tej samej porze), ale w odpowiednich dla nich jednostkach czasowych, tak by były w stanie to wytrzymać :). By tak się stało musimy umieć je oczywiście zainteresować! A oto kilka sposobów, które mogą ułatwić Wam to zadanie:

1. Przedstaw dzieciom pacynkę

Mi w tym roku przyszło pracować z programem Cheeky Moneky, do którego mam pacynkę-małpkę. Dwulatki ją dosłownie pokochały. Zapoznanie z pacynką – od tego zdecydowanie należy zacząć, by dzieci nieco ośmielić, w końcu rozmawiają z zabawką, a nie z obcą panią ;). Zaletą mojej pacynki (i zresztą każdej przystosowanej do jakiegoś konkretnego programu), jest to, że mamy piosenki, w których się ona pojawia. Dzieci już po tygodniu bardzo chętnie witały i żegnały się z małpką Hello i Bye-bye song.

2. Znajdź proste piosenki

Na dwulatki, nawet płaczące, po prostu kojąco działa muzyka :). Piosenki, które przygotujesz na zajęcia, muszą być jednak bardzo proste i, w odróżnieniu do tych dla dzieci starszych, raczej wolne, spokojne. Z czasem możecie „podkręcić” tempo, jednak na początku najlepiej sprawdzi się najprostsza wersja hello song, do której dzieci będą po porostu machać rączką. Tak, jak pisałam jakiś czas temu, najlepiej wykorzystywać piosenki z płyt do istniejących już programów (np. Cheeky Monkey czy My First English Adventure), które są krótkie i niezbyt skomplikowane. Pamiętaj jednak, że w przypadku dwulatków, jedną piosenkę możesz śpiewać nawet przez dwa tygodnie, na okrągło, a i tak dzieci niekoniecznie będą ci wtórować (a przynajmniej nie wszystkie) ;).

3. Nie miej zbyt wygórowanych oczekiwań

Na tym etapie, to raczej Ty musisz dawać z siebie wszystko :). Trochę się powygłupiać, tworzyć odpowiednią atmosferę, pokazywać, śpiewać, prezentować. Dzieci mogą być zdumione i zainteresowane tym, co robisz, jednak niekoniecznie chętne do naśladowania, czy do powtarzania. Nie ma w tym jednak nic złego, to wszystko przyjdzie z czasem, a na razie możesz stworzyć im po prostu wiele okazji do osłuchania się z językiem.

4. Przygotuj różnorodne materiały

U dzieci w tym wieku jeszcze wiele rzeczy (nawet najprostszych) wywołuje żywe zainteresowanie, w związku z czym przynosząc dość często coś nowego, nawiązującego nawet do tego samego tematu, już „zyskujemy” ich uwagę :).

5. Schowaj je do Mystery Box

Wystarczy przynieść na zajęcia zwykłe pudełko (a nawet papierową torbę), do którego można schować potrzebne na zajęcia gadżety. Przedstawić je dzieciom jako Mystery Box (Bag) i potrząsać tak, by zorientowały się, że coś jest w środku. Od tego momentu są „kupione”, oczywiście dopóki rzeczy w pudełku się nie skończą ;). Ten pomysł sprawdza się także w starszych grupach, którym prezentowanie rzeczy z pudełka można nieco urozmaicić.

Pomysł nazwania go Mystery Box zaczerpnęłam od twórców Super Simple Learning, którzy stworzyli do tego nawet specjalną piosenkę. Zajrzyjcie ich na stronę, znajdziecie tam kilka pomysłów na jego wykorzystanie.

Przeczytaj także „100 words toddlers learn first”, czyli o tym, na co z językowego punktu widzenia zwrócić uwagę, planując zajęcia w 2-latkach” :).